Historie – Oecumene

Oecumene

In de jaren zestig waren er 18 studentenpredikanten die een oproep deden tot samenspreking. Dit initiatief vond bij velen weerklank en langzaam ging men contact zoeken tussen protestantse kerken.

Plaatselijke kerken probeerden schuchter iets te doen, daarbij vooral kijkend hoe de gemeente zou reageren. In Hengelo werden rondom de Ark gemeenschappelijke kerkenraadsvergaderingen belegd onder leiding van de beide predikanten Mak en Beernink. Het was een aftasten van elkaars bedoelingen en standpunten.

Als in 1985 de Grote Kerk verkocht wordt kan met de rente van de opbrengst weer een vierde predikantsplaats gesticht worden en wel samen met de Geref. Kerk en S.O.W. (Samen op weg) in de nieuwbouwwijk Hasseler Es. Dit is min of meer een start van het samen op weg gaan met de Gereformeerde Kerk, wat nu in de andere wijken ook op gang gaat komen.

In 1992 herdenken de Gereformeerden de uittreding van 1892, maar tevens wordt de aanzet tot weer samengaan vermeld.

Vanuit de “samen op weg” S.O.W. wordt uiteindelijk gerealiseerd de Protestantse Gemeente te Hengelo.

Op landelijk niveau zijn de Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch-Lutherse Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden vanaf 1 mei 2004 gefuseerd tot de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Op 31 maart 2006 is officieel de Protestantse gemeente te Hengelo een feit geworden. Daarmee is aan een lang proces van verenigen een einde gekomen.